oddanie 33 dzień 32 „ABY MOJE SERCE, MOJA RODZINA, PARAFIA, OJCZYZNA I CAŁY ŚWIAT: STAŁY SIĘ RZECZYWISTYM KRÓLESTWEM TWOJEGO SYNA I TWOIM. AMEN!”
DZIEŃ 32
ROZWAŻANIE DNIA: „ABY MOJE SERCE, MOJA RODZINA, PARAFIA, OJCZYZNA I CAŁY ŚWIAT: STAŁY SIĘ RZECZYWISTYM KRÓLESTWEM TWOJEGO SYNA I TWOIM. AMEN!”
Moje serce
Bóg patrzy na serce (1 Sm 16,7).
W sercu rozgrywa się najważniejsza walka.
Tu się decydują losy świata.
Z Serca Jezusa wypłynęła krew i woda, stając się początkiem sakramentów Kościoła.
Przez pośrednictwo św. Małgorzaty Marii Alacouqe Jezus objawił nam swoje Serce i poprosił, abyśmy poświęcali Mu nasze rodziny i siebie samych.
Podczas pierwszego objawienia Jezus wziął serce Małgorzaty, włożył je do swojego Serca, po czym wyjął i oddał zakonnicy. To już nie było to samo serce.
W ten sposób Pan Jezus ukazał nam, na czym polega akt osobistego poświęcenia.
W Fatimie Bóg objawił nam Niepokalane Serce Maryi jako ostateczny środek ocalenia.
Niepokalane Serce Maryi jest największym darem Ojca Niebieskiego dla naszych trudnych czasów.
Co mam zrobić, aby moje serce stało się rzeczywistym królestwem Jezusa i Maryi?
Poświęcić się tym Sercom i żyć tym poświęceniem.
Codziennie odnawiać akt poświęcenia. Raz w roku odbywać 33-dniowe rekolekcje odnawiające i pogłębiające moje oddanie. Żyć Ewangelią i wezwaniem Fatimy, które mówią jednym głosem: „Módl się, pokutuj, wynagradzaj, składaj ofiary, przyjmuj to, co Bóg ci zechce zesłać, i ratuj dusze swych bliźnich”.
Królestwo Jezusa i Maryi jest królestwem Miłości, a miłość rozwija się przez RELACJĘ.
Dlatego moim najważniejszym zadaniem jest pielęgnowanie bliskości z Jezusem i Maryją.
Serca płonące miłością do Jezusa i Maryi ocalą ten świat.
Tak, ponieważ TYLKO MIŁOŚĆ OCALA.
Moja rodzina
Najważniejsze dzieła dla zbawienia świata dzieją się w Nazarecie, czyli w domu rodzinnym. W rodzinie. Jest to niezwykła tajemnica. Jezus spędza w domu rodzinnym aż 30 lat swojego życia. Tylko trzy lata poświęca na działalność publiczną. Św. Ludwik pisze:
Jezus Chrystus bardziej otoczył chwałą Boga, swego Ojca, przez poddanie się Matce przez trzydzieści lat, niż otoczyłby Go, nawracając całą ziemię przez dokonanie największych cudów (Traktat…, nr 18).
W 1995 roku na świecie trwał Międzynarodowy Rok Rodziny. W tym czasie z różnych stron świata napływały do Stolicy Apostolskiej prośby, aby nadać Maryi tytuł: „Królowej Rodzin”. 31 grudnia tego roku, w święto Świętej Rodziny, z polecenia Jana Pawła II, tytuł „Królowa Rodzin” został wprowadzony do Litanii Loretańskiej. Była to inicjatywa licznych rodzin, które doświadczyły potężnej opieki Maryi.
Co mogę uczynić, aby Maryja była rzeczywiście Królową mojej rodziny?
Pierwszym, co mogę zrobić, jest poświęcenie mojej rodziny Niepokalanemu Sercu Maryi[1]. Jest to zaproszenie do tego, aby Maryja „zamieszkała” w naszym domu.
Kluczowe jest wypełnienie w rodzinach najczęstszego i podstawowego wezwania Matki Bożej – do codziennej, rodzinnej modlitwy różańcowej.
Taka modlitwa to rodzinny wieczernik z Maryją, podczas którego w obecności naszej Niebieskiej Mamy przyzywamy Ducha Świętego, rozważamy Ewangelię Jezusa oraz wstawiamy się za naszymi braćmi i siostrami.
Codzienny, różańcowy wieczernik z Maryją to potężny środek ocalenia na trudne czasy, w których żyjemy. Różaniec jest naszą Arką Ocalenia.
Z codziennej modlitwy rodzić się będą te same owoce i ta sama Miłość, która panowała w domu Świętej Rodziny w Nazarecie.
Moja Ojczyzna
Maryja jest Królową Polski i nasza Ojczyzna została Jej już kilka razy oddana i poświęcona.
To wielka łaska, ale trzeba iść dalej.
Polska jest utkana z serc Polek i Polaków.
Pełnia łaski polega na tym, aby akt oddania Ojczyzny prowadził do aktów osobistego oddania się naszych rodaków.
Takie natchnienie otrzymał Prymas Wyszyński, tworząc ideę społecznego oddania się Matce Bożej. Nie mając środków, które my dzisiaj posiadamy – zgromadził on na Jasnej Górze w 1956 roku milion osób. Akt oddania się Matce Bożej połączony ze Ślubami Jasnogórskimi rozpoczął dziewięcioletnią nowennę przez uroczystościami millenium chrztu Polski.
Dziesięć lat później – w 1966 roku oddany Matce Bożej został cały naród polski.
NARÓD TOTUS TUUS
Czy kiedykolwiek potrzebowaliśmy Matki bardziej niż dziś?
Czy możemy dać coś lepszego naszym dzieciom, młodemu pokoleniu, naszym rodzinom i sobie samym – niż Jej czuła miłość oraz niezawodna opieka?
Czy może nas zawieść Ta, na której sam Bóg się nigdy nie zawiódł?
Czy zawiodła nas choć jeden raz, kiedy się uciekaliśmy pod Jej obronę?
DZIŚ mamy możliwości, jakich nie miał ani Prymas Wyszyński, ani Maksymilian Kolbe.
DZIŚ idea oddania się całego narodu Matce Bożej jest możliwa do zrealizowania bardziej niż kiedykolwiek.
Czy nie moglibyśmy połączyć sił i wykorzystując wszystkie dostępne środki i narzędzia – zaprosić wszystkich do tego całkowitego zaufania naszej Niebieskiej Matce?
Wiele nas, katolików, dzieli, ale czy miłość do Matki Bożej nie mogłaby nas połączyć w tym jednym wspólnym dziele?
Czy Matka nie ma szczególnego charyzmatu jednoczenia swoich dzieci?
Na pięknej ikonie Matki Bożej Fatimskiej widnieje napis: „W TOBIE JEDNOŚĆ”.
Czy wyobrażamy sobie, jak potężną pomoc z nieba – od wszystkich świętych i aniołów – mielibyśmy w tym wspólnym przedsięwzięciu?
Wiele razy słyszy się te słowa: „Normalnie bym tego nie zrobił, ale dla Matki Bożej zrobię wyjątek!”. Zróbmy wyjątek i zjednoczmy się wszyscy we wspólnym dziele poznania i pokochania Maryi tak, jak pragnie tego Pan Jezus!
Jeśli zjednoczymy się wszyscy: biskupi i kapłani, zakonnicy i siostry zakonne, świeccy, ruchy, wspólnoty i stowarzyszenia katolickie, stacje radiowe i telewizyjne, portale i kanały internetowe oraz sieć społecznościowa, rekolekcjoniści, youtuberzy, vlogerzy i blogerzy, artyści i pisarze oraz przedsiębiorcy chrześcijańscy – jeśli połączymy razem siły, robiąc wyjątek dla Matki Bożej – spełni się na nas modlitwa Pana Jezusa, którą zanosił do Ojca Niebieskiego: „ABY BYLI JEDNO”.
Kto by się z tego najbardziej ucieszył?
PAN JEZUS.
Jeśli oddamy Maryi nasze serca, to Ona je napełni miłością do Jezusa.
Ona sprawi, że Jezus będzie znany i kochany.
Ona sprawi, że wszyscy odkryjemy w Bogu kochającego Ojca.
Ona sprawi, że będziemy otwarci i posłuszni Duchowi Świętemu.
Ona sprawi, że będziemy się wzajemnie miłować, tak jak się miłują bracia i siostry Jednego Ojca i jednej Mamy.
Niech tak się stanie!