oddanie 33 dzień 8 „PRZYSZŁO DO SWOJEJ WŁASNOŚCI”
DZIEŃ ÓSMY
„PRZYSZŁO DO SWOJEJ WŁASNOŚCI” (J 1,11)
„Do swojej własności”
Pierwsze zdania Ewangelii świętego Jana objawiają nam, że WSZYSTKO stało się przez Słowo, a bez Niego „nic się nie stało, co się stało”. Nikt z nas nie zdecydował o swoim zaistnieniu. Nie jestem źródłem swojego życia. Życie jest darem, który otrzymałem od Boga.
Jestem własnością Boga.
W pierwszym rzędzie przez to, że Bóg mnie stworzył.
A jeszcze bardziej przez chrzest, w którym Bóg naznaczył mnie pieczęcią, która mówi, że należę do Niego.
Pieczęć jest czymś nienaruszalnym.
Mówi o tym jeden z najpiękniejszych fragmentów Biblii:
„Ale teraz tak mówi Pan,
Stworzyciel twój, Jakubie,
i Twórca twój, o Izraelu:
»Nie lękaj się, bo cię wykupiłem,
wezwałem cię po imieniu; tyś moim!«” (Iz 43,1).
O tej prawdzie „śpiewa” oblubienica z pieśni nad pieśniami, w słowach:
„Mój Miły jest mój, a ja jestem Jego” (PnP 2,16)
Pięknie tę rzeczywistość wyraża słowo „OD-DANIE”. Oddać mogę tylko coś, co nie należy do mnie. Przez akt całkowitego oddania się – składam w ręce Maryi całe moje życie, aby Ona oddała je Bogu, do Którego ono od początku należy.
To jest powrót do Źródła. Powrót do pierwotnej harmonii, w której WSZYSTKO JEST ŁASKĄ.
Całkowite oddanie to powrót do Raju, w którym wszystko należy do Boga i wszystko jest łaską.
„Przyszło”
Jezus do nas nieustannie przychodzi.
By Go przyjąć, mamy „prostować ścieżki”, czyli się nieustannie nawracać.
Im więcej w nas miłości, tym większa przestrzeń na przyjęcie Jezusa.
Tym, co nas uzdalnia do nieustannego przyjmowania Jezusa, jest życie CHWILĄ OBECNĄ – świadoma otwartość i trwanie w gotowości na przyjęcie łaski w każdej chwili.
Jesteśmy też wezwani, aby „czytać znaki” – to znaczy rozpoznawać to, w jaki sposób Jezus działa DZISIAJ i jak do nas przychodzi oraz jaka jest Jego Wola w tym danym czasie, w którym żyjemy.